Grenzen stellen komt automatisch met het opvoedingspakket! Alle ouders worstelen wel eens met discipline. Helaas nemen velen hun toevlucht tot slaan en tikken uitdelen om respect te krijgen en kinderen te laten doen wat er van hen wordt gevraagd.
In ons vorige nummer van “Mensen zijn geboren om te schitteren” belichtten we tien redenen waarom slaan tijdens het disciplineren van kinderen verkeerd is. Hieronder staan alternatieven die elke ouder nuttig zal vinden!
1- Wees standvastig. Stel redelijke grenzen vast die passen bij de leeftijd van je kind. Leg uit waarom je ze stelt en handhaaf ze.
2- Wees consequent. Als je de ene dag op het bed springen toelaat en het de volgende dag verbiedt, breng je je kind alleen maar in verwarring en ondermijn je je pogingen om hem te laten luisteren als je hem vraagt iets te doen.
3- Compromis. Kinderen kunnen niet altijd het verschil zien tussen belangrijke en minder belangrijke zaken. Geef dus nu en dan toe aan iets kleins (een extra stuk verjaardagstaart aan het einde van een lange dag kan een driftbui voorkomen). Het geeft het kind het gevoel in controle te zijn en maakt het voor hem makkelijker om de regels te volgen bij belangrijker kwesties (bijvoorbeeld hand vasthouden bij het oversteken van de straat).
4- Wees assertief en specifiek. “Stop nu met het weggooien van je eten.” is veel effectiever dan “Stop dat!”
5- Geef keuzes. Kathryn Kvols, auteur van Redirecting Children’s Behaviour, suggereert dat als je kind alle boeken van een plank in de woonkamer rukt, je zou kunnen zeggen: “Zou je willen stoppen met het kloppen van de boeken van de plank of zou je willen gaan naar je kamer?” Als hij je negeert, leid het kind dan voorzichtig maar stevig naar zijn kamer en zeg hem dat hij terug kan komen naar de woonkamer als hij klaar is om naar je te luisteren.
6- Beperk de waarschuwingen. Als het kind de regels kent, leg dan direct de beloofde consequenties op. Als u er een gewoonte van maakt zes voorafgaande waarschuwingen en drie ‘laatste’ waarschuwingen te geven voordat u iets doet, zal uw kind leren om pas de achtste of negende keer dat u het vraagt te reageren. Koppel consequenties direct aan het probleemgedrag. Vergeet niet duidelijk en eenvoudig uit te leggen wat je doet en waarom: “Ik haal je hamer weg omdat je me slaat”, of “Ik vroeg je om dat ei niet uit de koelkast te halen en je hebt niet luister naar me. Nu zul je me moeten helpen het op te ruimen.’
7- Geen bankieren. Als je consequenties oplegt, doe het dan meteen. Je kunt een kind uiteindelijk niet straffen voor iets (of een heleboel dingen) dat hij eerder heeft gedaan – hij zal de ongewenste actie en de gevolgen ervan niet associëren.
8- Houd het kort. Zodra de straf voorbij is, ga je terug naar je leven. Het is niet nodig om te beoordelen, samen te vatten of ervoor te zorgen dat het kind het punt heeft begrepen.
9- Blijf kalm. Schreeuwen, tieren of razen kan gemakkelijk de grens overschrijden tot verbaal geweld dat op lange termijn schade kan toebrengen aan het zelfrespect van uw kind.
10- Ga naar het niveau van uw kind. Als je met je kind praat – vooral om kritiek te leveren – kniel of zit. Je zult nog steeds groot genoeg zijn om te weten wie de baas is.
11- geef geen les. Stel in plaats daarvan vragen om het kind te betrekken bij een discussie over het problematische gedrag: “Is het roken van sigaren oké voor kinderen of niet?” “Vind je het leuk als iemand je in het park naar beneden duwt?”
12- Bekritiseer het gedrag, niet het kind. Zelfs zulke ogenschijnlijk onschuldige opmerkingen als “Ik heb het je al duizend keer verteld…” of “Elke keer dat je…” geeft het kind de boodschap dat hij gedoemd is om je teleur te stellen, wat er ook gebeurt.
13- Positief gedrag versterken. We besteden zoveel tijd aan het bekritiseren van negatieve punten en niet genoeg tijd aan het complimenteren van de positieve punten. Met oprechte opmerkingen als “Ik ben zo trots op je als ik je je speelgoed zie opruimen”, kom je een heel eind.
14- Speel spelletjes. “Laten we eens kijken wie het meeste speelgoed kan opbergen” en “Ik wed dat ik mijn schoenen eerder kan aantrekken dan jij” zijn grote favorieten. Maar zorg ervoor dat u niet nog meer speelgoed opbergt of uw schoenen als eerste aantrekt – kinderen onder de vijf jaar hebben het moeilijk om te verliezen.
15- Vermijd driftbuien. Leer de dingen te herkennen die de driftbuien van uw kind veroorzaken. De meest voorkomende zijn uitputting, overstimulatie, honger en ziekte. Door deze factoren tot een minimum te beperken, zal een grote bijdrage worden geleverd aan het verminderen van driftbuien.
16- Geen schudden. Het lijkt misschien een minder gewelddadige manier om je frustraties te uiten dan pak slaag, maar dat is het echt niet. Als je je baby schudt, kunnen zijn kleine hersenen in zijn schedel gaan rammelen, wat mogelijk hersenbeschadiging tot gevolg kan hebben.
17- Geen steekpenningen. Het is verleidelijk om een kind af te betalen om hem iets te laten doen of niet te laten doen. Maar het risico – en het is een groot risico – is dat hij een soort betaling zal eisen voordat hij aan zo ongeveer alles voldoet.
18- Wees een volwassen persoon. Je kind bijten of aan zijn haar trekken om aan te tonen dat bijten of slaan verkeerd is of niet goed voelt, werkt averechts.
19- Gegarandeerd. Bied kaas aan met dat gejank. Vertel je kind dat je gewoon niet reageert op gezeur en dat je hem niet geeft wat hij wil totdat hij het op een aardige manier vraagt – en blijf daarbij.
20- Geef een goed voorbeeld. Als uw kind ziet dat u en uw partner zonder geweld ruzie maken, zal hij leren hetzelfde te doen. Als hij ziet dat je autoriteit negeert door door rood te rijden, zal hij hetzelfde doen.
Bron: Armin Brott, auteur van The New Father: A Dad’s Guide to the Toddler Years, 100bestcompaniesfordads.com
